Συχνά λάθη που κάνουν οι γονείς των εφήβων.
H εφηβεία είναι μια δύσκολη περίοδος όχι μόνο για το παιδί αλλά και για τους γονείς.
Αναμφισβήτητα πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που καλούνται να αντιμετωπίσουν καθώς πρέπει να διαχειριστούν με ψυχραιμία τα διάφορα ξεσπάσματα του έφηβου παιδιού τους.
Το παιδί σε αυτή την ηλικία μπορεί να γίνει βίαιο, καταθλιπτικό, να εμφανίσει παραβατική ή προκλητική συμπεριφορά.
Πότε ξεκινάει η εφηβεία;
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας χαρακτηρίζει ως εφηβεία την ηλικιακή περίοδο από τα 11 ως τα 19 έτη ενώ η Αμερικανική Παιδιατρική Εταιρεία την περίοδο από τα 11 ως τα 21 έτη .
Ωστόσο νέες έρευνες που έγιναν, αποδεικνύουν ότι η ωρίμανση του εγκεφάλου ενός ενήλικα, ολοκληρώνεται έως τα 24 έτη!
Κρίση ταυτότητας του εφήβου
Κάθε έφηβος περνάει μια κρίση ταυτότητας. Από τη μια βλέπει τις αλλαγές που συμβαίνουν στο σώμα του και από την άλλη γνωρίζει ότι δεν είναι ενήλικας. Αυτή η σύγχυση επιτείνεται και από την συμπεριφορά των γονιών του που άλλες φορές τον αντιμετωπίζουν ως «μεγάλο» και άλλοτε ως παιδί.
Μοιραία λοιπόν βιώνει έντονες ψυχολογικές διακυμάνσεις όπως:
• Βαρεμάρα
• Επιθυμία να μείνει μόνος
• Αμφισβήτηση σε όλα όσα του λένε οι γονείς του
• Εχθρική στάση απέναντι στους άλλους
• Θυμό
• Υπεραπασχόληση με θέματα που αφορούν στο σεξ
• Έλλειψη αυτοπεποίθησης
• Τάσεις φυγής
Ποιος ο ρόλος των γονιών
Οι γονείς στην προσπάθειά τους να διαχειριστούν την «προβληματική» συμπεριφορά του έφηβου παιδιού τους κάνουν κάποια σοβαρά λάθη.
Δείτε ποια είναι αυτά
Εστιάζουν στην αρνητική και συχνά προκλητική συμπεριφορά των παιδιών τους χωρίς να καταβάλουν προσπάθεια να κατανοήσουν την περίεργη φάση που βιώνουν.
Αναζητούν συμβουλές και λύσεις γενικά για τα έφηβα παιδιά ενώ θα έπρεπε να εστιάσουν αποκλειστικά στο δικό τους παιδί. Επίσης, δεν είναι λίγοι οι γονείς που διστάζουν να ζητήσουν βοήθεια όταν βλέπουν ότι δεν μπορούν να διαχειριστούν την κατάσταση, λέγοντας στον εαυτό τους ότι «φάση είναι θα περάσει».
Δίνουν μεγάλη σημασία στις αλλαγές του κάνει ο έφηβος ( τρύπημα μύτης, έντονο χρώμα στα μαλλιά, προκλητικό ντύσιμο, κ.α). Ο πραγματικός κίνδυνος δεν αφορά στις εξωτερικές αλλαγές αλλά σε αυτές που συντελούνται μέσα του.
O έφηβος έχει ανάγκη, ακόμη κι αν δεν το δείχνει, να ξέρει ότι οι γονείς του συνεχίζουν να αποτελούν το στήριγμά του
Αγνοούν ή εθελοτυφλούν στις κακές συνήθειες που ξαφνικά υιοθετεί το παιδί τους. Οι αδικαιολόγητες και πέραν του φυσιολογικού συμπεριφορές του έφηβου πρέπει να προβληματίσει τους γονείς και να τους κινητοποιήσει για να αντιδράσουν άμεσα. Είναι μόνιμα σε θέση …μάχης πυροδοτώντας την αρνητική συμπεριφορά του εφήβου.
Τρόποι προσέγγισης
Διάλογος
Οι γονείς πρέπει να μάθουν να ακούν την άποψη των έφηβων παιδιών τους ακόμα και αν διαφωνούν ριζικά μαζί τους.
Εμπιστοσύνη
Η εμπιστοσύνη είναι πολύ σημαντική για τους έφηβους. Σε αυτή την ηλικία συχνά δείχνουν μεγάλη εμπιστοσύνη στους φίλους και πολύ λιγότερη στους γονείς τους, ειδικά όταν πιστεύουν ότι δεν τους καταλαβαίνουν.
Θετική συμπεριφορά
Οι γονείς πρέπει να βοηθήσουν τον έφηβο να μην παγιδευτεί σε μια αρνητική συμπεριφορά εστιάζοντας στα θετικά στοιχεία του χαρακτήρα του.
Σταθερότητα
Είναι σημαντικό οι γονείς να παραμένουν σταθεροί στις απόψεις και στη συμπεριφορά τους αλλά όχι αμετακίνητοι γιατί αυτή η στάση τους μπορεί να ωθήσει τον έφηβο να επαναστατήσει ακόμα περισσότερο.
Πηγή: e-paideia
