Ήταν ντυμένη σαν αστροναύτης. Φορούσε εκτός από την στολή, διάφανη μάσκα στο κεφάλι, γάντια και ειδικά πλαστικά στα πόδια, με λαστιχάκια.
-Περίμενε λίγο μου είπε, και συνέχιζε να καθαρίζει τον χώρο. Μπήκα μετά από λίγο.
Φορούσα και εγώ μάσκα απλή και τα ίδια πλαστικά στα πόδια. Μοιάζαμε με στρουμφάκια , στο στρουμφοχωριό . Με αυτά που είχαμε, τα πόδια μας μοιάζανε μεγαλύτερα και αστεία . Σφράγισμα βαθύ μου είπε μπορεί και απονεύρωση. Πολλά παιδιά αλλά και μεγάλοι δεν πλένουν σωστά τα δόντια τους , αυτή την περίοδο και χαλάνε περισσότερο .Έφυγα για να ξαναπάω την άλλη εβδομάδα. Στο δρόμο ησυχία. Άνθρωποι από εδώ και εκεί στα πεζοδρόμια που περπατάνε βιαστικά ή αργά στέκονται στις βιτρίνες. Χαζεύουν στην πλατεία ξεκουράζονται στο φως. Κρατάνε όλοι ένα καφέ στο χέρι τους. Σαν να έχουν φάρμακο για τα νεύρα τους μέσα αυτά τα πολύχρωμα ποτήρια. Άλλοι είναι εντελώς χαλαροί σαν να βρίσκονται σε διακοπές και άλλοι έχουν το βλέμμα του τρελού. Κανονικά θα πήγαινα στον παππού πριν πάω σπίτι μου. Ο παππούς και η γιαγιά μένουν στο κέντρο της πόλης με τα άπειρα καφέ-μαγαζιά γύρω-γύρω. Τώρα όμως δεν θα πάω .Όλοι λένε πως δεν πρέπει να περάσω από εκεί, θα μείνουμε λίγο καιρό σε καραντίνα, μέχρι και η μικρή μου ξαδέρφη το λέει ξανά και ξανά σαν παπαγάλος. Άκου πράγματα περίεργα . Εκεί μεγάλωσα , διέλυα το σύμπαν όταν ήμουν μικρός ,ειδικά τα Χριστούγεννα που η γιαγιά δεν άφηνε σημείο ακάλυπτο χωρίς κεριά ή στολίδια πολύχρωμα, ήταν σχεδόν αδύνατο να περάσεις από κάπου χωρίς να ρίξεις ή σπάσεις κάτι , εκεί έτρωγα πατάτες τηγανιτές αντί για τα φασολάκια που είχε σπίτι και όταν επέστρεφα έλεγα -Μπα έτσι και αλλιώς θέλω να προσέξω λίγο! Εκεί , στην γιαγιά πήγαινα όταν τα σαββατόβραδα τέλειωναν οι έξοδοι μας και εγώ μιλούσα με μηνύματα ή με βίντεο- συνομιλίες με τα παιδιά ώσπου ο παππούς τελειώσει την Νικολούλη που έψαχνε κάποιον, ενώ εγώ χασκογελούσα με τα αγόρια από το μέσα δωμάτιο .Καμία φορά το τραβάγαμε μέχρι να τελειώσει ο παππούς όλα τα ντοκιμαντέρ για τις γαρίδες. Άλλα τώρα δεν μπορώ να πάω. Εμένα να φοβούνται μήπως τους κολλήσω εγώ; Που δεν με φοβήθηκαν σε καμία αρρώστια μου και με φιλούσαν στο μέτωπο ακόμα και με πυρετό ακόμα και όταν είχα ανεμοβλογιά;