Κλείσε τα μάτια,
είναι πιο ήρεμα στην σιωπή.
Σβήσε σκέψεις άδικες,
με ένα κομμάτι μουσικής,
που εύκολα σε νιώθει.
Ταξίδεψε σε μέρες που θαρρούσες δεδομένες,
σε συνήθειες που σπανίζουν τελικά.
Θυμήσου πρόσωπα που αγάπησες κρυφά,
γιατί τα λόγια ήταν δειλά.
Καμιά ανάγκη δεν ορίζει άτρωτη πλευρά στον εαυτό σου.
Κανείς δεν επιβίωσε χωρίς μια αγκαλιά,
χωρίς το εμείς πλάι στο εγώ του.
Μοιράσου τις επίπονες στιγμές,
εκεί που η κατανόηση πηγάζει.
Ζωγράφισε ένα χαμόγελο στον διπλανό σου,
για να κερδίσεις τίμια το δικό σου.
Μην θλίβεσαι βαθιά, δεν φταις εσύ.
Είναι η πραγματικότητα πικρή και δεν σ’αγγίζει.